Kevin J. Todeschi
”Karma sözcügü is, eylem veya hareket anlamina gelen Sanskritçe bir terimdir. Ayrica “neden ve etki yasasi” olarak yorumlanabilir. Bu kavrama katilmasina ragmen, Edgar Cayce okumalari belki de en sasirtici ve felsefi yazilardan birini öne sürüyor : karmanin hafiza (ani) olarak tanimlanabilecegi fikri. Karma gerçekte ödenmesi gereken bir borç degil, ne de geçmiste yapilan eylemlerden veya yanlis eylemlerden dolayi deneyimlenmesi gereken özel durumlarin bir seti olmasi gerekmiyor. Karma basitçe ani (hafiza) modelleridir.
Karma, bilinçaltinin simdiki anda onun içinden çektigi Akasik Kayitlarda depolanan bir bilgi havuzudur. Negatif görünenler kadar pozitif olan unsurlara sahiptir. Örnegin, henüz karsilastiginiz bir bireye karsi ani yakinliginiz muhtemelen “karmik”tir, ayni sekilde baska birine karsi ani düsmanliginiz da karmiktir. Emin olarak, bu bilinçalti hafizanin nasil düsündügümüz, nasil reaksiyon verdigimiz, neyi seçtigimiz, hatta nasil baktigimizin üzerinde etkisi vardir. Ancak özgür irade bileseni her zaman kavrayisimiz içindedir.
Bir bakima, geçmisten kendimizle getirdigimiz arzular açısından hafizaya sahip olmamiz için, bu hafiza olarak karma fikri daha ilerilere de ayrilabilir, hala ögrenmeye ihtiyacimiz olan durumlar açısından hafiza ve hatta deneyimlemeyi seçmeyi sürdürdügümüz modeller açisindan hafiza, ancak en basit terimlerle bu hazifa olarak anlasilabilir. Hafiza orada olmasina ragmen, seçme özgürlügü bireye simdiki yasaminda gidecegi yolu belirlemesini saglar. Pratik terimlerle, neden belli bir durumun bize çekildigini ve gerçekte onun birinci derecede önemli olmadigini ; önemli olanin ona nasil karsilik verdigimiz oldugunu her zaman anlayamayabiliriz.”
“Kisinin yasaminda hangi döngünün yüzeye çiktigina bakmaksizin, ruh daima önceki seçimlerinin sonuçlarini deneyimler.” “En sonunda tüm deneyimler kisinin bireysel büyümesi içindir”
“Baska bir insan ile geçen defa tam olarak kaldigi yerden iliskimize devam ederiz”. “Gerçekte insanlar arasinda karma yoktur ; bunun yerine, sadece kisinin kendisi ile karmasi vardir.”
“Ancak kavramsal meydan okuma, bireylerin baskalari ile etkilesimleri vasitasi ile kendi karmik anilarini kabul etmeleri veya “kendileri ile karsilasmalarini” kabul etmeleridir. Bireyler ve sonra gruplar kendi karmik anilarini kabul etme çabasinda özel insanlara çekiliyorlar.”
“Cayce’nin teminolojisinde, yasamimiz önceden belirlenmemistir, bunun yerine, yasamlarimizin ortaya çikisinda bizler aktif “birlikte yaraticilariz”.
“Uzun vadeli amaç sudur : ruhun kendi gelisimi için, evrensel güçler veya Yaratici Enerjiler veya Tanri ile bir olabilmesidir”