Bazen, günlük yaşantımda, sanki hiçbir yere ait değilmiş gibi görünen, fakat çok yetenekli ve zarafet dolu oldukları için hayatıma giren insanlarla karşılaşırım. Birkaç ay önce, Los Angeles ‘da çevre mahallelerde küçük bir yürüyüşe çıkmışken, sahip olduğu azimle beni derinden etkileyen bir kadınla karşılaştım.
Çok yaşlı, ufak tefek bir kadındı, önümde yürüyor ve bir pazar arabasını itiyordu. Onun yıpranmış, rengi atmış, kırmızı paltosuna bakarak evsiz insanlardan biri olduğunu sandım. Biraz daha yaklaştığımda, pazar arabasının ekmek sepetleri ile dolu olduğunu gördüm. Arabanın tekerleklerinden biri bozulmuştu ve sokağı geçerken zorlanıyordu ben de arabayı itmede ona yardım ettim ve beraberce güvenli bir şekilde arabayı karşıdan karşıya geçirdik.
Sokağın diğer tarafına geçtiğimizde, coşku dolu teşekkürler ve Los Angeles’ın kuru gün doğumunda bile parıldayan bir gülücükle ödüllendirildim. Neşelenmişti ve ansızın konuşmaya girişti. Acele etmem gerektiğini düşünüyordum, fakat kabalık etmek de istemediğim için bana söylediklerini dinledim.
O civarda yaşamıyordu ve buradaki herkes onu “Kuş Kadın” olarak tanıyordu. Çok hoş bir şehir parkının olduğu bu mahalleye gelebilmek için her gün üç otobüs değiştirmesi gerekiyordu. Buraya geldiğinde, çevredeki tüm fırınları dolaşıyor ve bir gün önceden kalmış ekmekleri toplayarak, Pazar arabası ile parka kadar götürüyordu. Orada, kendisini bekleyen bir kumru ordusunu besliyordu. Gelmediği hiçbir gün olmazdı, hep oradaydı ve kuşlar onu hep beklerdi. Bazen okyanustan martılar bile gelip ekmek yiyordu.
Hayatını bir kuş sürüsünü beslemeye adamanın çok hoş olduğunu düşündüm. Kesinlikle kararlı biriydi, fakat bu kararlılığının dünyanın büyük bölümünün gözünde değeri neydi? Merakımı uyandırmıştı, ben de bir sonraki gün ona katılmaya karar verdim ve böylece çok önemli bir şey öğrenmiş oldum. Bir şey yapmaya karar verdiğimizde, çok basit herhangibir şey bile olsa, diğer insanlar üzerinde değerlendirmesi neredeyse olanaksız yollardan büyük etkisi olduğunu gördüm.
Onunla birlikte, çevredeki fırınlara gittim, her dükkan sahibi tarafından güleryüzle karşılanıyordu. Onu görmekten ötürü ve gerçekten iyi yiyecekleri atmak yerine değerli bir şey yaptıkları için mutluydular. Onunla parkta oturdum. Parktaki çocuklardan ve yetişkinlerden pek çoğu gelip onunla birlikte kuşları besliyordu.
Çevrede dolaşan herkes kuşları beslerken ona katılmıştı, onun durup kendisine katılan tüm bu insanlar hakkında pek çok şey bildiğini, yetenekli ve istekli bir dinleyici olduğunu fark etmiştim. Bir kız çocuğu, ona okulda yaptığı bir proje hakkında son bilgileri verdi, genç ve yorgun bir anne karın ağrıları çeken bebeği nedeniyle geçirdiği zor geceleri anlattı parkta devriye gezen bir polis göz kulak olduğu bir delikanlı ile olan sorunlarından söz etti. Bu insanlardan her birini can kulağı ile dinliyor ve o tatlı, haylaz gülümsemesi ile yanıt veriyor ve onlara bir avuç kırıntı daha uzatıyordu.
Hepsine cesaret verici birkaç sözcük söylüyordu, bunlar çok büyük ya da derin sözler olmasa da söylediği her şey istek ve minnetle dinleniyordu. İnsanlar kendi yollarına gittiklerinde ise, Kuş Kadın ile geçirdikleri beş, on dakika sonunda sanki yenilenmiş gibi görünüyorlardı.
Bu yolla, komşudaki yaşlı bilge kadın rolünü oynuyordu. Günlük hayat anlamında etkilediği açıkça belli olan pek çok insan vardı. Hiçbir komisyon tarafından görevlendirilmemişti, hiçbir bağış ta almıyordu, sadece basit bir karar almıştı ve tüm hayatını bu kararını gerçekleştirmeye adamıştı. Kuşları beslemek için her gün orada bulunuyordu ve bunu yaparken de ruhsal anlamda pek çok insan besliyordu.
Ona, bunu ne kadar zamandır yaptığını sordum. Buna Romanya’da iken başladığını söyledi. Elli yaşlarındayken Amerika’ya gelmiş. Ve bu ülkeye geldiğinden beri, neredeyse elli yıldır her gün kuşları beslemekteydi.
Onunla geçirdiğim birkaç saat boyunca, bazı insanların hayatımızda nasıl bir melek rolü oynadıklarını ve bu kadının davranışları ve adanmışlığı ile benim mahallemdeki insanlara şifa ve umut getirdiğinin farkına vardım.
Kuş Kadın’dan öğrendiğim ders ise, insanların hayatında gerçek bir değişim yaratacak sarsıcı bir şey yapamasanız bile yapmaya karar verdiğiniz şey neyse onu yapmak için var olmanızın yeterli olduğuydu. Günün her anında varsanız ve kararlılığınızı sürdürüyorsanız en sıradan yolla bile hizmet edebilirsiniz. Kuş Kadın bunun ustası olmuştu. O benim kalbimde sonsuza dek yer alacaktı.
GURMUKH KAUR KHALSA
(İnsanın Sekiz Yeteneği Kitabından)